سپاس نامه ...

 

 

 

سلام دوستان عزیز... 

 

خوبید، خوشید؟...سلامتید؟... 

 

بابت ابراز لطفتتون ممنونم...ولی من قهر نکردما...اصلا... فقط یخورده گله کردم از بعضی دوستان...قصد جسارت هم نداشتم...  

یخورده هم تقصیره خودمه، میدونم... از بس دل گویه ی غمگین نوشتم... ولی چیکار کنم...مگه این روزگار نامراد میذاره که شاد هم بنویسی... 

 

ممنونم از نظرات و راهنماییاتون و گوشزدهای خوبتون... .واقعا برام مفید بود... 

 

ازین به بعد سعی میکنم دیگه غمگین و دپ ننویسم...  

 

قربون همتون... بازم تشکر میکنم از تک به تکتون... 

 

یا علی ...



ته نوشت: 

عزیزان من برا هرکدوم از دوستان که سر زدم و خواستم نظر بذارمو تشکر کنم، متاسفانه کد امنیتی وا نشد که بتونم اینکارو بکنم !!! 

اینم از ادا و اصولهای بلاگفاست !!! 

 خواستم ۱ اطلاعی بدم که خدای نکرده فکر نکنید بی معرفتی کردم و نیومدم... اومدم ولی اینجوری شد ...