اول سلام... به نظر تو چه فعالیتهایی می توانند کار باشند؟ اگر سوال مبهم است مثال می زنم... تو به بازی هم کار می گویی؟ به خوردن و خوابیدن چطور؟ یعنی اگر مشغول بازی باشی و در همان حال از تو بخواهند کاری انجام دهی می گویی کار دارم؟... به نظر می رسد که جواب اکثر ما به این سوالها منفی است. چرا؟ چون مثلا خیلی از ما فکر می کنیم عملی را کار بنامیم که حداقل درجه ای از هدفمندی و نتیجه دهی داشته باشد و خلاصه با ملاکهایی سخت گیرانه یا سهل انگارانه برای کار تعریفی ارائه می کنیم که به وضوح شامل تمام اعمال روزمره ما نمی شود. بازهم برای مثال... تقریبا تمام کارهای ما که از روی عادت روزانه انجام می شوند از محدوده ی این تعریف خارجند. حالا با توجه به این حرفها راجع به منتظر شدن چه نظری داری؟ شاید بلافاصله بگویی:منتظر شدن کار که نیست هیچ ...از کارهای دیگر بازماندن است!!! شاید حق با تو باشد...چون هروقت منتظر کسی هستیم از این که یک گوشه ای نشسته یا ایستاده ایم کاری انجام نمی دهیم و وقتمان تلف می شود کلافه شویم...شاید هم کسی که مارا منتظر گذاشته ملامت کنیم... همیشه هم البته اینطور نیست...گاهی انتظار باعث فعالیت است و ما را وامی دارد تا امکانات را برای ورود کسی که منتظرش هستیم مهیا کنیم... هرطور که فکر می کنیم مسلما یک نکته هست که می توانیم رویش توافق کنیم... روی حرف معصومین علیهم السلام نمی توانیم حرف بزنیم... انتظار نه تنها کار است بلکه می تواند بهترین کارها باشد... پس بیایید بیاییم و بدانیم چه می کنیم... افضل الاعمال انتظار الفرج س.م.ع التماس دعا ... |