لحظه،
فرصتی ست
که دستهای التفات مرگ،
به ما می سپرد...
و فردا،
سهم کسی است
که عاشق تر است...
میترسم...
از مسخ شدن
و بی فردایی...
همیشه می ترسم...
آشتی را،
سرودی می کنم و گلی
پرافشان..
بر آستان ستیز...
س.م.ع